Erekcja to skomplikowany mechanizm, który zależy od wielu czynników. Na jego prawidłowe funkcjonowanie ma wpływ zarówno dieta, jak i tryb życia, ogólny stan zdrowia i psychika. Zaburzenia erekcji to nie zawsze sygnał, że w organizmie dzieje się coś bardzo niepokojącego, ale czasami mogą być jednym z pierwszych objawów niektórych schorzeń. Sprawdź, kiedy mogą wystąpić zaburzenia erekcji i jak można im zaradzić.
Zaburzenia erekcji – problem, którego nie wolno bagatelizować
Problemy z osiągnięciem i utrzymaniem wzwodu mogą mieć charakter sporadyczny lub zdarzać się częściej. Szacuje się, że na świecie zaburzenia erekcji mogą dotyczyć nawet 150 mln mężczyzn, w tym – jako pokazują badania z 2005 roku – aż 1,5 mln Polaków [1]. Z roku na rok obserwuje się wzrost częstości występowania zaburzeń erekcji, co ma związek z trybem życia, stresem i coraz bardziej powszechnymi chorobami cywilizacyjnymi. Cukrzyca oraz choroby sercowo-naczyniowe (w tym miażdżyca i nadciśnienie tętnicze) należą do najczęstszych przyczyn zaburzeń erekcji. Zwłaszcza cukrzyca typu II, która przez wiele lat może rozwijać się podstępnie, ponieważ jej pierwsze objawy bywają lekceważone, plasuje się na podium chorób somatycznych powodujących zaburzenia erekcji. Ma to związek z uszkodzeniami w obrębie układu nerwowego i naczyniowego, które są konsekwencją nieleczonej cukrzycy [2]. Zaburzenia erekcji dość często występują także w przebiegu depresji [3]. Może przyczynić się do nich również przyjmowanie niektórych leków, np. na nadciśnienie, czy przeciwdepresyjnych. Problemów ze wzwodem nie należy lekceważyć i jeśli zdarzają się częściej, warto porozmawiać na ten temat z lekarzem. Znalezienie przyczyny leżącej u podłoża kłopotów w pożyciu intymnym to pierwszy krok do zaradzenia im, a jeśli są one wynikiem problemów zdrowotnych – również do zadbania o zdrowie. Badania diagnostyczne pozwolą wykryć ewentualne schorzenia i podjąć odpowiednie leczenie.
Czy zaburzenia erekcji zawsze świadczą o chorobie?
Na szczęście tak nie jest. Jeśli kłopoty w sypialni zdarzają się sporadycznie, ich przyczyną może być na przykład przemęczenie, stres, a także wypity alkohol. Warto pamiętać, że nie rozwiązuje on żadnych problemów, a na pewno nie tych związanych z osiąganiem i utrzymaniem erekcji. Alkohol ma niekorzystny wpływ na układ nerwowy, naczyniowy i hormonalny, więc wypity zwłaszcza w dużej ilości podziała jak blokada, a nie stymulator erekcji. Do problemów z erekcją mogą też przyczyniać się określone sytuacje – brak intymnej atmosfery, monotonia w sferze intymnej czy problemy w związku. Mogą też być spowodowane ogólnym spadkiem formy, co ma związek z siedzącym trybem życia i złą dietą. Nie zawsze zatem świadczą one o poważnej chorobie rozwijającej się podstępnie w organizmie mężczyzny. Zawsze jednak warto zastanowić się, w jaki sposób im skutecznie zaradzić.
Co na poprawę erekcji?
Jest wiele metod leczenia zaburzeń erekcji, których wybór uzależniony jest od przyczyny ich występowania. Jednak w większości przypadków wspólnym mianownikiem jest stosowanie farmakoterapii, której podstawą są leki z grupy inhibitorów fosfodiesterazy typu 5 (np. sildenafil) [4,5]. Warto wiedzieć, że niektóre leki z sildenafilem, na przykład Mensil i Mensil Max*, dostępne są bez recepty. Mensil działa już po 12 minutach, a jego aktywnośćutrzymuje się nawet do 5 godzin [6]. Należy jedynie pamiętać, że posiłek zmniejsza wchłanianie się sildenafilu (co może opóźnić jego działanie), więc przed zażyciem tabletki Mensil lepiej zrezygnować z obfitej kolacji.
Bibliografia:
1. Zygmunt Zdrojewicz, Piotr Biega, Jan Rychter, Zaburzenia erekcji a choroby układu krążenia, Seksuologia Polska, Tom 11, Nr 1 (2013).
2. Leszek Czupryniak, Zaburzenia erekcji w cukrzycy, Diabetologia Kliniczna 2014, tom 3, nr 1.
3. Zbigniew Lew-Starowicz, Diagnostyka różnicowa zaburzeń erekcji, Seksuologia Polska 2005, 3, 2, 60–63.
4. Wojciech Cichoń, Bartosz Grabski, Zaburzenia erekcji – leczenie farmakologiczne i operacyjne, https://www.mp.pl/pacjent/seksuologia/leczenie/104119,zaburzenia-erekcji-leczenie-farmakologiczne-i-operacyjne, data dostępu 11.04.2022.
5. Zbigniew Lew-Starowicz, Inhibitory fosfodiesterazy typu 5 – podobieństwa i różnice. Seksuologia Polska 2003; 1(2): 79-82.
6. Na podstawie Charakterystyk Produktów Leczniczych Mensil i Mensil Max.
* Mensil oraz Mensil Max zawierają substancję czynną – syldenafil, który należy do leków z grupy inhibitorów fosfodiesterazy typu 5 (PDE5). Lek działa poprzez wspomaganie rozkurczu naczyń krwionośnych w prąciu, zwiększając napływ krwi do prącia podczas podniecenia seksualnego. Syldenafil pomaga osiągnąć wzwód jedynie pod warunkiem uprzedniego pobudzenia seksualnego.
Leki Mensil i Mensil Max są stosowane w leczeniu zaburzeń wzwodu u dorosłych mężczyzn, definiowanych jako niemożność uzyskania lub utrzymania erekcji prącia wystarczającej do odbycia stosunku płciowego.
MENSIL, 25 mg, tabletki do rozgryzania i żucia. Skład: Jedna tabletka zawiera 25 mg syldenafilu w postaci cytrynianu.
MENSIL MAX, 50 mg, tabletki do rozgryzania i żucia. Skład: Jedna tabletka zawiera 50 mg syldenafilu w postaci cytrynianu.
Postać farmaceutyczna: Tabletki do rozgryzania i żucia. Wskazania do stosowania: Produkty lecznicze MENSIL i MENSIL MAX są wskazane do stosowania u dorosłych mężczyzn z zaburzeniami erekcji, czyli niezdolnością uzyskania lub utrzymania erekcji prącia wystarczającej do odbycia stosunku płciowego. W celu skutecznego działania produktów leczniczych Mensil i Mensil Max niezbędna jest stymulacja seksualna. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ze względu na wpływ syldenafilu na przemiany metaboliczne, w których biorą udział tlenek azotu i cykliczny guanozynomonofosforan (cGMP), nasila on hipotensyjne działanie azotanów. Przeciwwskazane jest zatem równoczesne stosowanie syldenafilu z lekami uwalniającymi tlenek azotu (takimi jak azotyn amylu) lub azotanami w jakiejkolwiek postaci. Jednoczesne stosowanie inhibitorów PDE5, w tym syldenafilu, i leków pobudzających cyklazę guanylową, takich jak riocyguat, jest przeciwwskazane, ponieważ może prowadzić do objawowego niedociśnienia tętniczego. Produktów leczniczych przeznaczonych do leczenia zaburzeń erekcji, w tym syldenafilu nie należy stosować u mężczyzn, u których aktywność seksualna nie jest wskazana (np. pacjenci z ciężkimi schorzeniami układu sercowo-naczyniowego, takimi jak niestabilna dławica piersiowa lub ciężka niewydolność serca). Produkty lecznicze Mensil i Mensil Max są przeciwwskazane u pacjentów, którzy utracili wzrok w jednym oku w wyniku niezwiązanej z zapaleniem tętnic przedniej niedokrwiennej neuropatii nerwu wzrokowego (ang. non-arteric anterior ischemic optic neuropaty, NAION), niezależnie od tego, czy miało to związek, czy nie miało związku z wcześniejszą ekspozycją na inhibitor PDE5. Nie badano bezpieczeństwa stosowania syldenafilu w następujących grupach pacjentów: pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, hipotonią (ciśnienie krwi <90/50 mm Hg), po niedawno przebytym udarze lub zawale serca oraz ze stwierdzonymi dziedzicznymi zmianami degeneracyjnymi siatkówki, takimi jak retinitis pigmentosa (niewielka część tych pacjentów ma genetycznie uwarunkowane nieprawidłowości fosfodiesterazy siatkówki). Stosowanie syldenafilu u tych pacjentów jest przeciwwskazane. Podmiot odpowiedzialny: PRZEDSIĘBIORSTWO PRODUKCJI FARMACEUTYCZNEJ HASCO-LEK S.A. 51-131 Wrocław, ul. Żmigrodzka 242 E. Przed zastosowaniem należy zapoznać się z zatwierdzoną charakterystyką preparatu. Dalsze informacje dostępne na życzenie.
Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
Materiał Gościnny